📰 पत्रकारितेतील २५ वर्षांचा प्रवास – एक सत्य, एक श्रद्धा, एक समर्पण

 

🙏 २४ जून २०००… या दिवशी एका साध्या निर्णयाने माझ्या आयुष्याला एक नवी दिशा मिळाली.

आणि आज, २४ जून २०२५, या प्रवासाला २५ वर्षे पूर्ण होत आहेत — माझ्यासाठी ही केवळ एक तारीख नाही, तर एक भावना आहे, एक जबाबदारी आहे आणि एक ऋणानुबंधही आहे.

त्या दिवसाची सुरुवात अगदी सहज झाली होती. २० जूनला तुळजापूर शहरात शिवसेना प्रवेशासाठी प्रचंड हालचाल सुरू होती. त्यापूर्वी १९ तारखेला रोचकरी यांनी पत्रकारांना जाहिरातींसाठी मध्यवर्ती कार्यालयात बोलावले होते.

सर्व प्रमुख दैनिकांचे प्रतिनिधी तिथे उपस्थित होते. मीही फक्त पाहण्यासाठी गेलो होतो – कोणतीही अपेक्षा न ठेवता.

तिथं मी फक्त पाहत उभा होतो. तेवढ्यात एकाने विचारलं,

“तू कोणत्या पेपरचा पत्रकार आहेस?”

तेव्हा नकळत माझ्या तोंडून उत्तर निघालं – “दैनिक संघर्ष!”

पलभरात मला ५०० रुपये दिले गेले आणि जाहिरात घेऊन जाण्यास सांगितलं. मीही ती जाहिरात घेऊन थेट उस्मानाबादच्या दैनिक संघर्ष कार्यालयात पोहोचलो.

तिथं संपादक आबा व्यंकटेश हंबीरे यांना सर्व गोष्ट सांगितली. ते म्हणाले,

“५०० नाही, मी १००० ची जाहिरात छापतो. तू रोख ८०० दे. व उरलेले पैसे पार्टीकडून घे.”

मी परत येऊन  सज्जनराव यांच्याकडे गेलो, त्यांनी ५०० रुपये परत दिले.

अचानकच मला २०० रुपयांचं ‘कमिशन’ मिळालं आणि एक अनपेक्षित आत्मविश्वासही.

पण खरी सुरुवात त्यानंतरच झाली…

तीन दिवसांनी आबांचा फोन आला –

“गोविंद, तुला तुळजापूर प्रतिनिधी म्हणून नेमलं आहे. उद्यापासून बातम्या दे.”

मी गोंधळलो. कारण मी आधीच नोकरीत होतो. मी त्यांना सांगितलं –

“मी पत्रकार म्हणून काम करू शकत नाही.”

ते म्हणाले – “अरे, असे कितीतरी नोकरदार पत्रकार आहेत. तुला अध्यक्षांची परवानगी हवी का? मी आणतो!”

आणि त्या क्षणी, माझ्या मनात ‘हो’ आणि ‘नाही’ यांच्यात झुंज सुरू झाली. पण शेवटी, २४ जून २००० रोजी मी माझी पहिली बातमी पाठवली…

...आणि २५ जून २००० रोजी ती दैनिक संघर्षमध्ये छापून आली.

त्या क्षणाने माझ्या पत्रकारितेचा जन्म झाला.

---

आज, २५ वर्षांनंतर मागे वळून पाहताना लक्षात येतं —

हा प्रवास एकट्याचा नव्हता.

हा प्रवास आपल्या साऱ्यांचा होता.

या २५ वर्षांत अनेक संकटं आली, अनेक वेळा मानसिक आणि सामाजिक आव्हानं आली… पण त्याहून मोठं तुमचं पाठबळ, प्रेम, विश्वास मला लाभला.

माझ्या यशाचं श्रेय कोणाला द्यायचं असेल तर ते तुम्हा सर्व पत्रकार बंधूंना व मार्गदर्शकांनाच.

तुमच्यामुळे मी आजपर्यंत टिकून राहिलो, शिकत राहिलो आणि चालत राहिलो.

---

💐 मनःपूर्वक आभार!

तुमचं प्रेम, मार्गदर्शन आणि साथ पुढेही अशीच राहो हीच प्रार्थना.

– गोविंद खुरुद

पत्रकार, तुळजापूर